Friday, November 18, 2005

Persian restaurants in Uzbekistan

فرصتی برای من شد که برای انجام کاری به ازبکستان بروم. در اینجا رستوران را آشخانه مینامند و قهوه خانه را چایخانه. به پلو میگویند پیلاو که بطور مخصوصی آن را درست میکنند و غذای ملی است. در حقیقت همان استانبولی پلوی خودمان است که بسیار چرب است. دنبه های در بازار وارداتی از ایران است و دنبه رامانند گوشت کباب میکنند. خوردن گوشت اسب در اینجا رواج دارد و استفاده از گوشت خوک در پیلاو ممنوع است. البته گوشت خوک در اینجا فروخته میشود ولی چون گرانتر است، کمتر مصرف دارد.
پیلاو فقط در آشخانه های محلی است نه در رستورانهای لوکس و زمان آن فقط بین ساعت 12 الی یک ظهر است.
از رسم های اینجا هم که مانند کشور خودمان است اینست که غذا خوردن و زیاد به میهمان دادن و پذیرایی یک ارزش است، حتی در رستورانها. ظرفهای غذا معمولا کوچک است که بتوانید متنوع و زیاد بخورید و میزهای بزرگ که سعی میکنند آن را با ظرفهای غذا پر کنند.
یک چیز که همیشه من را آزار میدهد وجود مواد خارجی مانند شن یا خورده استخوان در غذاست. متاسفانه در این چند روز اکثرا از آن ناراحت بودم چون دشمن دندانهایم است.
نظافت و زیبایی در محلهای عمومی چندان جایی ندارد ولی مردمان بسیار مهربان و خونگرمی هستند. برای ایران و ایرانی ارزش قایل هستند و زبان ازبکی لغات بسیاری از فارسی در خود دارد.
تمام مردم زبان روسی و ازبکی را بلد هستند و در شهرهای جنوبی آن مانند سمرقند و بخارا مردم تاجیک هستند و زبان تاجیکی را هم بلد هستند.
در شمال کشور اکثرا چای سبز مینوشند ولی در جنوب بیشتر چای سیاه معمولی مینوشند.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home